Minnacık, yeşil, mavi, benek benek, sevimli bir sinek ihtiyar küheylanın emek emek çiğnemeye çalıştığı diken çırpısına konmuş.
"Otumdan çekil!" demiş küheylan. "Ben ottan başka birşey yemem, ağzıma bu kadar sokulup iştahımı kaçırma!"
"Uçup kaçacağımı bilirsin de a aygır, yine de miden bulanır küçük şeylere" demiş ot yeme oyununa katılmak isteyen sinek. Dikenin çıngısına inatla tutunmuş.
Küheylan adeta ömründen vererek, burnundan solumuş, üflemiş atmış sinekcağızı sinek mesafesiyle karşı yamaca, ama dikeni ağzında uyuklayakalmış.
Sinek küçük olmasına küçük de, küheylanının midesini bulandıran kendisi gibi minnacık bir şey değil. Mide bulandıran, her küçük yaratığın cürmünü de küçük sanıyor oluşu.
Senin için küçük olan yaratık filin gözüne kaçtığında gör.
Bir sivrisinek ormanlar hakiminin burnunu soktuğunda.
Mikrop kana karıştığında.
Kuyrukaltındaki dikenle hoplayan koskoca boğanın hikayesi alıklara abartılı gelir de, her kuyrukaltına diken olmak mesele edilmez.
Dikenden şikayetçiye sor. Dikeni sevene sor. Türlü türlü halden anla.
Halden bilmeyenden, halden anlayanın halinden bilmeyenden beklenen insanlık geç gelir, güç gelir. Güç gelir de neden beklenir?
Atın sineğe kuyruk çarpmaması, dert anlatması sadece kendisini yorar da, gene çırpınır. Sinekten umut kesse de kesmese de sabreyler.
Karşı yamacına düşen sinek de çırpınır ve aynı büyük inadı yuvarlar, bir rüzgara kapılmamışsa.
"Büyük inat küçüktür. Kızılası çoğu şey gibi. Mide bulandıran her şey gibi." diyelim de hali kurtaralım.
Sinek inadı büyük, küheylan inadı küçüktür, kuyruğun kamçısıyla kamçılanmayana. Yamaca arabayı çeken, pullukla kayaları yerinden koparan güzel inatla koşamayana.
Haberler güvercinle de ulaşır, çöller aşmış, ağzı köpük köpük küheylanı çatlatan ulakla da.Fazla büyümüş, küçülten insan, sen yine de sinekten al haberini!21 Temmuz 2007 04.45
