Türkiyedeki siyasi elitin BOP projesine göre şekillenen yeniosmanlı açılımı için cumhuriyeti riske atıp atmadıklarını bilemem. Ben bunun ters yönde ittihatçılık olduğunu düşünür, eğer böyle düşünenler varsa değişik alanlarda bunu destekleyen adımlar atıp atmadıkları üzerine düşünürüm. Sorumlu bir insan olarak sadece cumhuriyetin yaşayacağını ve yaşatılacağını gerekçeleri ve dinamikleri ile vurgularım. Bazan bizlerin duruşları da bir dinamiğin, arkasında duruş dinamiğinin ifadesidir.
Türkiyede ve dünyada ne kadar çok iddia oratalarda dolanıyor. Çoğunu birer iddia olarak okuyor, ezbere reddetme ya da savunma stresine girmiyorum.
BOP'la ilgili söylentilerin çoğu ciddi, temelli. Ben iddia edilenleri ters yüz edecek ya da yeniden şekillendirebilecek gelişmeler, eğilimler görürsem onlara dikkat ediyorum. Onlarla söylenenleri test ediyorum. Fazlası gereksiz, sonradan öğrenmek, ancak olabileceklere az çok zihnen hazırlıklı olmak yetiyor.
BOP'un etrafında şekillendiğini düşündüğümüz merkez ülkenin, kenara çekildiğini farkettiğimde projenin de anlam değiştirdiğini ve sanıldığından dinamik olduğunu düşünmedim değil. Avrasyadaki ittifak şekillenmeleri BOP'daki ittifak şekillenmelerinin daha radikalleşmesi gibi görünüyor.
Gelişmelerin bir yola girmesi nasıl sonuçlanacağının kesinleşmesi anlamına gelmiyor.
BOP projesi neoconların, kıyamet tarikatlarının insiyatifinden çıkmış durumda görünüyor. Geri dönüşleri mümkün. Türkiye ve özellikle hükümet açışından geri dönüşleri bir felaket olur. Neoconların yeniden devreye girmesini ancak soğuksavaşı bilmeyenler isteyebilir. Bitmemiş ve henüz tasfiye edilmemiş bir savaş ruhu demokratik ülkelerde kendisini mesela ırkçı ve saldırgan siyasi hareketlerle gösterebiliyor. Tabii ki buralarda ve buralarla kalmıyor.
Suriye krizi Iraktan Lübnana paralel iki hat çıkabileceğini gösteriyor. Irak'ın Suriyeleşmesini iki ayrı boyutta yaşayabileceğimiz ihtimali belirginleşiyor. İrana müdahale bu yeniden gruplaşmaları ve ayrışmaları radikalize etse de gelişmelerin yönü uzun vadede kestirilebilir halde. İran varolan gelişmeleri orta vadede belirsiz hale getirecektir. Ancak eninde sonunda sorumsuzca şekillendirenler de şekillendirilecektir. Eğilim bu yönde. Dünyada da tarihî adalet bazan işliyecek gibi oluyor.
Suriyeye müdahalenin kendisi BOP'un yeniden şekillenmesinde dönüm noktası değil. Bu müdahalenin hazırlıklarını yıllardır tezgahlamış olanların uzun vadede kârlı çıkmayacakları gözlemlenebilir halde. Suriyede ne olursa olsun ortadoğu yeniden şekillenecek, şekillendirilecek. Bu şekillendirilmelerden eskiden dünyayı keyiflerine göre şekillendirenler de kaçınamayacak. Bu hem iç talep, hem dinamiklerin yönü ile ilgili. Bazı şeyler tarihte yarım kalmaz. Hiç bir çığ havada asılı kalmaz. Bir dönemin toplum mühendisliğinin sonlarındayız. Yeni bir mühendislik dönemi elbette açılacaktır, dünya biraz ferahladıktan sonra.
Kaybı büyük olacak çevreler ya gelişmeleri kabullenecek ve uyum sağlayacak ya da direnip dünyayı ve dünya ekonomisini zorlayacaklardır. Bunu yapmak için ellerinde her zaman için değerini kaybetmeyecek birikimlerin ve değer birimlerinin olması gereklidir. Bu imkan olmadığı için ayrışmaya uğrayacaklardır. Bu bile sancılı olacaktır.
İnsanlara sabırlı olmak, direnmek, barış için çalışmak, intikamcı ve kinci olmamak ve en kısa zamanda dünyayı yeniden yaşanır hale getirmek düşüyor.
Dünyayı şekillendirebilecek olan bir intikam projesi değil, intikamcılığın tarihe gömülmesi, adalet bayrağının çekilmesidir! Bir dahaki büyük krize kadar.
Şimdi yaşadığımız dünyanın gelmiş geçmiş en büyük krizidir. Kendisini göstermek için büyük hatalar bekliyor bizden.
