Bu siteye, okumak için girenlere nazaran, ne yaptığımı, neye benzediğimi denetlemek için girenler daha ağırlıkta.
İki de bir yazmam için nasihat eden dostlarım okumuyor, okutmuyor, demek yine yeni bir sokağa salıp sırt dönme.
Okunmamak umurumda değil. Okumayana yazmak da zaman kaybı değil.
Ben de medeni hayatın nimetlerine geri dönebilirim. Bu çıkışı bir çıkışa dönüştürmeden boğabilir, küllendirilebilirim.
Dünya benim gibilerin dünyası değil. Beklenen şarkı, kimsenin dinlemediğidir.
Beklenen şarkıyı bestelemek, tecahül-ü gayrı arifaneye kapılmaktır.
Evet, istatistiklere göre, sadece bir kişi yazıların tümünü okudu: Doktor Tarık.
Bu kadar kişisel maile hem zaman yok diyoruz, hem de bu kadar okunmayan yazılar yazıyoruz.
Aramıza katılın diyenlere de şu söylemek istiyorum, okumadığınız kişi neden aranızda ya da başka bir yerde yazsın?
Yazdıklarımı övüp duran çok bilmiş yeni yetmelere de sözüm var. İşinize geldiğinde okumak, işinize gelmediğinde okumamak, okumanın adabında yoktur. İktidara dönüştürüldüğünde okumama yok etme, silip atmadır.
O halde söylenecek sözüm kalmamıştır. Zaten kendime yazıyordum. Neden teşhirciler gibi ortaya soyunayım?
Evet, açtığım konular kimseyi ilgilendirmemektedir.
Tartışma kapanmıştır. Bir hafta bekleyip kararımı vereceğim.
Neden okuma zabıtasını yazılarımla meşgul edeyim ki?
Düşüncemi okusunlar, adeta... Zavallı emektarlar...
