1 Ocak 2007

İnsanî Tecrübe


İnsani tecrübe her alanda birden edinilir. Her alan öğretir. Her alanda öğrenilir.
Alanlar, kavramlar tek başına hayat sahibi değillerdir. Hayatın içindedirler, içiçedirler. Sadece düşünürken, üzerine konuşuken alanlara katlara, alt kavramlara ayırırız.

Kavramı bildin mi hakikat bilinir diye bir şey yok. Dili bilmek, hakikati bilmenin sadece bir anlamda anahtarıdır. Kapıyı açmak, binayı keşfetmek de değildir.

Herşeyi tecrübe etmek sınamak başka, tecrübeye açık olmak başkadır. Öğrenmek, bir hayat sahibi olmakla olur. Gerisi ezberdir.

Bize hiç bir kavramın arkasındaki hakikati, bir kavramın kendisine açıldığı hakikati, kavramın kendisini analiz vermez. Bir hayat sahibi olmadıkça bir fikir sahibi olunmaz.

Bilgelikle bilgililik arasında bir fark yoktur. Bilgelik olmadan bilgili olunmaz.
Kavramların hiyerarşisine gömüleceğine insan, anlamayı hayat tarzı yapmalıdır.

Hayatı kavrama sığdırmak mümkün değildir. Kavram hayatla anlaşılır, hayatta anlaşılır, hayatlı anlaşılır.

Bir hayatı olmayanın, kendi hayatı olmayanın anlaması, kavraması söz konusu değildir. Ezber, olanı, olacağı konuşmaz.